تنفیر از دین از چشم‌انداز قرآن کریم

رحیم نوبهار

حامد عمادپور

از جمله عنوان ‌هایی که باتوجه به تحولات عصر حاضر نیازمند تبیین است، «تنفیر یا‌ گریزان‌کردن مردم از دین» است. به‌موجب آیات قرآن کریم، خلقت انسان به‌عنوان مخاطب اصلی دین بر پایه فطرت الهی بوده و دین برای انسان متعارف، محبوب و عاری از تنفر است. پیامبران و امامان -علیهم السلام-  نیز به‌عنوان پیام‌آوران و مبلّغان دین از آنچه موجب تنفیر مردم از دین شود، به‌دورند. برابر یافته‌های مقاله حاضر، نظر به دلالت صریح و ضمنی شمار زیادی از آیات قرآنی، حرمت تنفیر از دین به‌مثابه قاعده‌ای فقهی است. به‌موجب این قاعده، هر عملی که سبب تنفیر مردم از دین گردد، به‌جهت همین عنوان حرام است. حتی اگر اجرای حکم یا احکامی از شریعت مایه دین‌گریزی مردم شود، اجرای آن احکام با شرایطی تا فراهم‌شدن زمینه فکری و فرهنگی لازم، به‌تأخیر می‌افتد، مگر آن دسته از احکامی که دارای چنان ملاک و مقتضای استواری باشد که بدانیم شارع مقدس در هیچ شرایطی از اجرای آنها صرف‌نظر نمی‌کند.

برچسب‌ها: اکراه, تشریع, تنفیر, دین, قرآن کریم