تحلیل ادبی آیه ۱۱۲ سوره نحل از چشم انداز گونه شناسی استعاره

 

 

در آیه ۱۱۲سوره نحل تعبیر چشانیدن لباس ترس و گرسنگی به کار رفته است. این استعاره‌ قرآنی از دیرباز در کانون توجه مفسران ادبی قرآن مجید بوده و حتی از زیبایی‌های ادبی قرآن قلمداد شده است. اخیراً برخی نویسندگان این تعبیر را از جمله شواهد رؤیاپنداری قرآن مجید دانسته‌اند. این مقاله برای وارسی صحت و سقم این ادعا درون‌مایه و نظم محتوایی و ادبی این آیه را واکاوی می‌کند. مقاله با تحلیل دو استعاره موجود در آیه یعنی استعاره اصلی(تشبیه ترس و گرسنگی به لباس) و استعاره تبعی(چشانیدن لباس ترس و گرسنگی) آنها را دو استعاره کاملاً عادی قلمداد می‌کند. مقاله همچنین با تکیه بر اندیشه بینامتنیت و ذکر شواهدی از متون ادبی پیش از اسلام استدلال می‌کند که تعبیر به کار رفته در آیه، به لحاظ زبان‌شناختی کاملاً رایج و قابل فهم بوده و هست. با توجه به این‌که هر دو استعاره به‌کار رفته در آیه در چارچوب قواعد و عرف رایج زبان عربی دیروز و امروز کاملاً قابل فهم بوده و هستند، نمی‌توان آن را شاهدی بر رؤیاپنداری قرآن مجید قلمداد کرد.

این مقاله در شمارۀ ۲۱ فصلنامۀ پژوهش های ادبی-قرآنی دانشگاه اراک به چاپ خواهد رسید.

 

دانلود فایل LEBAS-Al-JOO.pdf (نوع: PDF ، اندازه: 929KB)

 

 

برچسب‌ها: رویاپنداری قرآن, لباس الجوع, لباس الخوف